به مناسبت سومین سالگرد "رامین پور اندرجانی" پزشک تبریزی شکنجه گاه کهریزک که به دلیل اطلاع از علت مرگ محبوسان این زندان به قتل رسید

رامین متولد ۱۹ خرداد ۱۳۶۲ در شهر تبریز بود. در سال ۱۳۷۳ در سازمان ملی استعدادهای درخشان پذیرفته شد و مدت ۷ سال را به تحصیل در آن سازمان پرداخت. در سال ۱۳۸۰ با رتبه ۱۰۶۹ کشوری در دانشگاه اردبیل پذیرفته شد و پس از انتقال به تبریز، در سال ۱۳۸۷ از دانشگاه تبریز فارغ التح...صیل شد.

رامین ضمن تسلط به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی، چند مقاله علمی پژوهشی پزشکی نیز منتشر نموده بود. او در طول تحصیل موفق به کسب افتخاراتی شده بود.

کسب رتبه اول در شعر دانش آموزی سال ۱۳۷۵

کسب رتبه اول استانی جشنواره خوارزمی سال ۱۳۷۸

برگزاری نمایشگاه توانمندی‌های دانش آموزان سمپاد تبریز در سال ۱۳۷۸

در سال ۱۳۸۷، رامین به عنوان پزشک وظیفه نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران، مشغول به خدمت شد. او از اردیبهشت سال ۱۳۸۸ ماموریت یافت تا بطور هفتگی به بازداشتگاه کهریزک اعزام شده و بیماران زندانی را معاینه و معالجه نماید. در جریان وقایع پس از انتخابات ایران در سال ۱۳۸۸، جمعا چهار بار به سوله کهریزک اعزام شده بود.

با درگذشت امیر جوادی‌فر و محسن روح الامینی، بازداشتگاه کهریزک تعطیل شد و قرار بود به اتهامات متهمان در دادگاهی علنی رسیدگی شود.[۲] رامین پوراندرجانی از سوی مقامات متهم شده بود که در امور پزشکی قصور نموده‌است.[۱] این در حالی است که دو روز قبل از مرگ محسن روح الامینی، وی توسط دکتر پوراندرجانی معاینه شده بود و نامبرده از وخامت حال روح الامینی مطلع گشته بود.

از زمان تعطیلی بازداشتگاه کهریزک تا زمان مرگ پوراندرجانی بارها توسط بازرسی کل ناجا، دادسرای نظامی و شورای انتظامی پزشکی قانونی کشور مورد بازجویی قرار گرفته و چندین بار از طرف افراد ناشناس تهدید شده بود. رامین، اتفاقات کهریزک را قبل از مرگ، برای عده معدودی از دوستانش بیان نموده و نسبت به امنیت جانی خود نیز اظهار ترس کرده بود.

مرگ

رامین پوراندرجانی در تاریخ ۱۹ آبان ماه ۱۳۸۸ در ساختمان بهداری نیروی انتظامی تهران درگذشت. مسئولان علت مرگ وی را «سکته قلبی هنگام خواب» عنوان نمودند. ولی نخستین بار وبگاه اصلاح طلب «تغییر» مدعی شد که وی خودکشی نموده‌است.[۱] دادسرای تهران در بیانیه‌ای در تاریخ ۲۶ آبان ۱۳۸۸ اعلام کرد که پرونده مرگ رامین پوراندرجانی، پزشک بازداشتگاه کهریزک در دادسرای امور جنایی در حال رسیدگی است.[۱]

در تاریخ ۱۰ آذر ۱۳۸۸ عباس جعفری دولت آبادی دادستان تهران علت مرگ رامین پوراندرجانی را «مسمومیت دارویی» اعلام کرد و گفت که تحقیق در باره این که «این واقعه خودکشی بوده یا قتل ادامه دارد.» و اعلام نمود «قرص‌هایی که در سالاد کنار وی کشف شده با آنچه پزشکی قانونی اعلام کرده، مطابقت دارد.»

وبگاه موج سبز آزادی در گزارشی نوشت که علت مرگ وی شهادت در دادگاه علیه مجریان زندان کهریزک بوده است. او پس از دیدار و ارائه اطلاعاتی پیرامون جزئیان شکنجه‌ها و عوامل آن در کهریزک نگران جان خود بوده است. به نوشته این وبگاه او در کمیته ویژه مجلس گفته بود:

حسن را با وضعيت اسف‌باری بعد از شکنجه‌های جسمی شديد دو روز قبل از مرگش نزد من آورده بودند. حال جسمی او بسيار وخيم بود و امکانات پزشکی من هم بسيار محدود، ولی آنچه توانستم برای نجات وی کردم. در همان زمان بود که از سوی مسوولان کهريزک تهديد شدم که در صورت توضيح علت جراحت‌های وارده بر مجروحان کهريزک از ادامه زندگی باز خواهم ماند.

مسئولان نیروی انتظامی در ابتدا ادعا کرده بودند که روح الامینی بر اثر مننژیت در گذشته است، دروغی که از سوی سایر سازمانهای مسئول نیز رد شد.

مسئولان همچنین از کالبد شکافی جسد وی نیز جلوگیری کردند که شائبه قتل وی را قوت می بخشد.

تشیع جنازه

خانواده پوراندرجانی پس از فوت وی و پیش از تشییع جنازه، اجازه کالبدشکافی و یافتن علت مرگ فرزند خود را نیافتند. از سوی دیگر مراسم تشییع جنازه وی در بین تدابیر شدید امنیتی برگزار شد و دوستان نزدیک وی نیز اجازه حضور در این مراسم را نیافتند.